Ervaringsdeskundige ouders hebben behoefte aan intervisie en jeugdhulporganisaties aan een database van beschikbare en geschikte ervaringsdeskundigen. Veel organisaties zijn daarnaast zoekende hoe ervaringsdeskundigheid een goede plek te geven in de organisatie. Dit blijkt uit het actie-leeronderzoek dat het Verwey-Jonker Instituut deed naar het project Ervaringsacademie van Netwerk Beter Samen
“Er is van alles in beweging rond ervaringsdeskundigheid”, aldus onderzoeker Roos de Wildt (foto). Samen met stagiaire Lisanne Kuiper deed ze afgelopen jaar actie-onderzoek naar de Ervaringsacademie van Netwerk Beter Samen. Dat leverde concrete producten en adviezen op.
Zo is er een sociale kaart gemaakt van organisaties, vrijwilligers-initiatieven en zelfstandigen in de provincies Utrecht en Flevoland die zich bezighouden met ervaringsdeskundigheid in de jeugdhulp. Lisanne Kuiper sprak met 23 organisaties, vijf vrijwilligers-initiatieven en vijf zelfstandige. Ze maakte inzichtelijk op welke doelgroep men zich richt, wat de missie en visie is en over welke expertise men beschikt. Ook inventariseerde ze of ervaringsdeskundigen in dienst zijn, welke rollen ze vervullen en op welke manier budget is gereserveerd voor hun inzet. Kuiper nam ruim dertig interviews af om ook alle behoeften ten aanzien van een netwerk vanuit de Ervaringsacademie te inventariseren.
Intervisie
Dat leverde praktische handvatten op waarmee de Ervaringsacademie het tweede projectjaar verder kan. “Sommige ervaringsdeskundigen die bij een organisatie werken, hebben behoefte aan intervisie, maar organisaties kunnen dat niet altijd zelf organiseren. Dat is iets dat de Ervaringsacademie kan oppakken voor meerdere organisaties”, aldus Roos De Wildt.
De behoefte aan intervisie verschilt wel, voegt Lisanne Kuiper toe. “Sommige organisaties willen focussen op gespecialiseerde intervisie, dus bijvoorbeeld alleen rond ervaringsdeskundigheid op het gebied van autisme. Anderen hebben behoefte aan brede intervisie rond allerlei onderwerpen.”
“Een ouder vertelde dat ze soms emotioneel kan worden als ze haar eigen verhaal vertelt. Zelf vindt ze dat niet erg. Ze benoemt wat er gebeurt en gaat door met haar verhaal, maar hoe gaan andere ervaringsdeskundige ouders daarmee om, of de professionals? Dat is een mooi onderwerp voor intervisie.”
Leerkringen
Organisaties willen graag weten hoe andere organisaties ervaringsdeskundigen inzetten, blijkt uit de behoefte-inventarisatie. “Doe je dat betaald of juist niet? Neem je ze in dienst? Wat is hun positie? Moeten ze onafhankelijk blijven of als professionals meedraaien in de organisatie? Je ziet dat veel organisaties aan het zoeken zijn hoe ze ervaringsdeskundigen een plek kunnen geven”, constateert Roos de Wildt. Een van de ideeën is om een leerkring te organiseren waarin partijen met elkaar over dit soort onderwerpen in gesprek gaan.
Advies en Match
Organisaties hebben ook behoefte aan een database. “Welke ervaringsdeskundigen kunnen ze waarvoor inzetten? Waar zitten goede vrijwilligers, waar zzp-ers? Zijn er ervaringsdeskundige sprekers rond specifieke thema’s? Netwerk Beter Samen geeft deze match-functie nu vorm, en daar is dus behoefte aan”, zegt De Wildt.
Trainingen en workshops
Het Verwey-Jonker Instituut ondervroeg ook deelnemers aan de trainingen en workshops die afgelopen jaar door de Ervaringsacademie gegeven zijn. De trainingen en workshops worden positief beoordeeld met vooral cijfers tussen de 7 en 8. Door coronamaatregelen waren sommige bijeenkomsten online. “Deelnemers ervaren dit soms als prettig omdat het reistijd scheelt. Maar het valt ook op dat uitval bij online workshops groter is en dat deelnemers een voorkeur hebben om live bij elkaar te komen.”
De meeste deelnemers lijken bereid voor workshops en trainingen te betalen. “Het advies is wel om er rekening mee te houden dat sommige ouders beperkte financiële middelen hebben, omdat ze minder zijn gaan werken om voor hun kind te zorgen. Een dure training kunnen ze niet betalen en deze groep wil je ook de kans blijven geven om deel te nemen.”
Terugblikkend op het onderzoek zeggen ze: “Het zijn indrukwekkende gesprekken geweest. Sommige mensen doen onwijs veel tegen een heel laag bedrag of als vrijwilliger. Hun inzet is heel waardevol: ze wijzen mensen de weg door het doolhof, bieden een luisterend oor en dat vaak allemaal als liefdewerk-oud papier. De motivatie van deze ouders om zich in te zetten voor andere ouders en hun commitment en drive om dingen te veranderen is groot.”