“Door de komst van hulphond Elvi heb ik al veel grote stappen kunnen zetten in mijn zelfstandigheid” vertelt Claire. Ze werkt als ervaringsdeskundige jongere bij Expex-Utrecht en is niet de enige die een hulphond heeft. Bij ExpEx Utrecht zijn vier ervaringsdeskundige jongeren met een hulphonden. Claire vertelt haar verhaal hieronder. En hulphond Noah ‘vertelt’ wat zij doet als haar baasje een paniekaanval krijgt.
Hulphond Noah en Sarah
“Ik ben Noah en ik loop samen met mijn baasje al zo’n 3 jaar op deze aardbol rond. Ik ben een bijzonder hondje, en dat niet alleen omdat ik een uniek lief draakje ben. Ik heb namelijk werk. Ja, je leest het goed ik ben een hondje dat werkt (en ik krijg uitbetaald in snoepjes en knuffels😊). Gelukkig ben ik dol op mijn werk, wat eigenlijk dus niet als werk voelt. Ik help namelijk mijn baasje. In de eerste twee jaar van mijn leven heb ik van alles geleerd om mijn baasje te kunnen helpen. Deels deed ik dat al uit mezelf, omdat ik dingen aanvoelde en ik graag mijn baasje help en deels heb ik dingen aangeleerd.
Zo helpt het mijn baasje al enorm dat ik overal mee naar toe mag en dus aan haar zijde sta en ze altijd op mij kan terugvallen. Als ik zie dat ze in paniek raakt help ik haar daaruit te komen. Of als alles te veel is vertel ik haar dat haar grens bereikt is en dat ze rust moet nemen (soms moet ze nog wel iets beter leren luisteren…). Door al dat soort dingen durft mijn baasje veel meer te doen. Ze weet dat ze op mij terug kan vallen en dus ben ik haar stabiele veilige basis, die mijn baasje zelf zo vaak gemist heeft.
Inmiddels al weer ruim een jaar geleden behaalden wij ons diploma en ben ik een gecertificeerde hulphond. Het was een behoorlijk gedoe om dat voor elkaar te krijgen. Mijn opleiding was duur en de gemeente wilde deze helaas niet financieren. Dat heeft mijn baasje de nodige tranen en stress gekost. Maar uiteindelijk met behulp van fondsen en lieve mensen hebben we mijn opleiding kunnen betalen. Wij zijn allebei heel dankbaar dat dat gelukt is!
Ook ons opleiding traject was niet altijd makkelijk. Samen hebben we de nodige hobbels moeten overwinnen en dat moet soms nog steeds, al zijn we steeds meer een team. Ik blijf nog steeds ook gewoon een hondje en ik moet toegeven dat ik als pup en puber ook niet altijd even makkelijk was. En dat ik het gedrag van mijn baasje spiegel is soms ook lastig, niemand wil de hele dag in de spiegel kijken, toch? Maar gelukkig kan mijn baasje dat aan en zorgt ze goed voor mij. En als het soms even allemaal niet gaat knuffelen we daarna weer en gaan we weer samen verder. Dus ik ben een gelukkig hondje! Op naar nog veel meer avonturen samen, want samen is zoveel beter dan alleen!
Claire met hulphond Elvi
Mijn hulphond heet Elvi. Elvi is nu 7,5 maand oud, waarvan ze 5,5 maand bij mij is. Door de komst van Elvi heb ik al veel grote stappen kunnen zetten in mijn zelfstandigheid. Ik kwam een paar maanden terug amper buiten, zag mijn vrienden maar weinig, en ‘simpele’ dingen als naar de supermarkt of met het ov gaan deed ik eigenlijk niet meer. Ik leid Elvi zelf op, met behulp van de hulphondenschool en dat betekent ook dat ik zelf met haar zulke dingen juist moet oefenen. Door en voor haar ben ik nu stapjes daarin aan het zetten, en heb ik bijvoorbeeld afgelopen week een kleine boodschap kunnen doen, wat voor mij een grote stap is. Daarnaast is ze ook gewoon mijn beste vriendinnetje en geeft ze me het gevoel van veiligheid, plezier en structuur. Door Elvi leef ik weer meer!
Een hulphond is niet voor iedereen een aanrader. Niet iedereen kan/wil een puppy opvoeden, laat staan zo intensief trainen tot hulphond. Je moet ook zelf in staat zijn goed voor de hond te kunnen zorgen. Het is belangrijk om te weten dat een hulphondtraject geen quick fix is, het is ontzettend zwaar en intensief. Als dat opweegt tegen wat je uit het traject kunt halen, is een hulphond zeker het overwegen waard! Het traject heeft bij mij zo’n omslag gemaakt in mijn leven, dat gun ik anderen ook!
Het is een heel geregeld om een hulphond te krijgen. Ik heb eerst informatie opgevraagd bij hulphondenscholen en ben op intake geweest. Toen we van beide kanten besloten samen het traject te starten, moest ik de financiering op orde krijgen. Soms wil de gemeente een deel bijdragen, maar dit was bij mij helaas niet het geval. Ik heb via crowdfunding het bedrag bij elkaar gekregen.
Wil je meer weten over hulphonden? Kijk dan eens op Animal4Health, op de website van de KNFG, bij Bultersmekke of bij Hulphonden voor autisme. Of lees dit artikel over hulphonden voor mensen met psychische klachten of op Psychosociale hulphond